Mijn boekencollectie vertelt het verhaal van mijn leven.

Het eerste boek dat ik kocht van mijn zakgeld, de titels die ik meekreeg toen ik op de uitgeverij werkte, de romans die ik op speciale momenten kreeg van dierbaren, de boeken die me de moed gaven om voor mezelf te kiezen en bij mijn man weg te gaan.

Veel (grote en kleine) significante gebeurtenissen in mijn leven zijn gemarkeerd door een boek.

Hoewel ik bekend sta om mijn slechte geheugen, ken ik het verhaal achter elk boek in mijn collectie. Namen van hoofdpersonen, plotlijnen en het einde: Weinig blijft hangen, maar ik vergeet nóóit het gevoel dat ik had toen ik het boek kreeg en ik vergeet nóóit de gevoelens die het lezen van het boek bij me oproept.

Het eerste jaar van mijn scheiding dacht ik nog dat ik mijn boeken niet nodig had om gelukkig en compleet te zijn. Boy, was I wrong! Na een jaar vol omzwervingen voelde de hereniging met mijn boeken in 2013 als thuiskomen. Mijn boeken zijn mijn wortels, mijn anker.

En toch heb ik 9 maanden geleden een rigoureuze opruiming gehouden. Ik verkocht 9 dozen met boeken aan Boek2 en ik doneerde 10 dozen aan Books4Life.

Waarom ben ik in november zo tekeergegaan in mijn collectie?

In november 2020 was ik net uitgevallen van mijn baan in loondienst. Na jaren van overnames/reorganisaties en na 7 maanden werken in de zorg tijdens Corona voelde ik aan alles dat het tijd was voor een grote, levensveranderende beslissing.

Mijn vriend en ik hadden besloten om te gaan samenwonen en ik snakte naar een nieuw, lichter leven zonder de gekmakende stress en werkdruk van mijn baan in de zorg.

Om in de taal van de manifestoren onder ons te spreken: Het was tijd voor mij om op een nieuwe timeline te stappen. En om dat te kunnen doen had ik ruimte nodig.

Ik bekeek mijn boeken één voor één. De boeken zonder emotionele waarde heb ik Marie Kondo style bedankt voor hun aanwezigheid in mijn leven en vervolgens weggedaan.

…Exit de boeken waar ik aan het meegewerkt op verschillende uitgeverijen/redacties en waar ik geen bijzondere herinnering aan had.

…Exit de boeken die ik op verjaardagen had gekregen (omdat je als boekverslinder altijd stapels boeken krijgt waarvan je niet weet wat je ermee moet, door de gever uitgekozen vanwege de fleurige kaft of omdat het boek óók geschreven is door een Janneke – facepalm).

…Exit studieboeken en de romans die ik verplicht las tijdens mijn studies en die weinig tot geen gevoelens bij me opriepen.

Kortom: Ik deed alle boeken weg die me niet raakten.

Dit was negen maanden geleden.

Ik snoeide mijn boekencollectie terug om ruimte te maken voor iets nieuws en in de tussentijd is School of Books geboren.

Toeval?

Ik denk het niet.

Ieder boek in mijn boekenkast staat symbool voor een volgende stap, zoals boeken en verhalen zelf je ook helpen met groeien en ontwikkelen.

Tijd voor een nieuw verhaal, en een volgend hoofdstuk. Ik ben benieuwd welke boeken daarbij gaan passen.